Data dodania: 12.12.2016 r.

Jaki może być pies, gdy właściciel jest rozhisteryzowany? Taki sam, bo nasz stres potęguje ich stres. A nerwowy pies to kłopoty. To właśnie dzisiaj ma sznaucer Aleks. Kilkanaście lat, bliżej już, jak dalej. Małe szanse na wszystko. Lata szarpania i nerwówki zrobiły swoje. Aleks w końcu dziabnął dziecko. Krzywdy nie zrobił, ale skołatane nerwy właścicieli już nie wytrzymały. Weterynarz zadzwonił do nas, zamiast, tak jak chcieli właściciele, uśpić Aleksa.

Stary pies, chore serce, bliski koniec drogi i całe życie stres. Nawet na wizytę do fryzjera Aleks zawsze był usypiany – tak na wszelki wypadek. Gdy przychodzili do domu goście, ktoś z domowników wyprowadzał Aleksa z domu, też na zapas. Żeby się nic nie stało. W ocenie właścicieli ich nieobliczalny pies mógł przecież szczekać, mógł zrobić wszystko. Trwało to ponad 13 lat.

Dziś staruszek Aleks, ma tylko nas. I tak strasznie tęskni. Cały dzień leży na swoim własnym posłanku. Ono jedyne pachnie znanym mu światem i byłym domem. Tylko tyle mu zostało. Ma też chore serduszko, dodatkowo połamane przez ludzi, którzy się go pozbyli. Ma też skołatane nerwy. Potrzebuje wsparcia i na leki, i na dobrą karmę, na dach nad głową. Psiak wyrzucony ze swojego domu aktualnie przebywa w dobrym hotelu dla psów, a to kosztuje. Czeka go też pełna diagnostyka pod kątem chorego serca.

Już za moment świat otuli się śnieżną pierzyną, a zapach choinki przywoła te najlepsze wspomnienia. Te spędzone w gronie najbliższych. Dla Aleksa, w jego domu, nie ma już miejsca. Niech w ten świąteczny czas w Waszych sercach i dla niego nie zabraknie miejsca.

Prosimy o wsparcie dla Aleksa.

Aktualizacja 12.03.2017

Aleks przeszedł całą serię badań.

Miał RTG płuc i kręgosłupa, Szybko się męczył, miał bolesny brzuch i jest pod stałą kontrolą weterynaryjną.

Badania wykazały przewężenie w odcinku piersiowym, a brzuch był wrażliwy z powodu dużej ilości nagromadzonych gazów.

Aleksik nie lubi dotyku, toleruje koty, ale nie jest odpowiednim towarzyszem dla dzieci ani innych psów. Ma bardzo wiele sił w płucach, kiedy tylko trzeba głośno zaszczekać.

Dziękujemy i mamy nadzieję, że ktoś pokocha Aleksa, jak i my zdążyliśmy go pokochać, mimo jego charakterku.

A dopóki nie odnajdzie najwspanialszego domu adopcyjnego, będzie wdzięczny za wsparcie w formie Wirtualnej Adopcji.

Aktualizacja styczeń 2019

Serducho Aleksa w ostatnich tygodniach funkcjonowało coraz gorzej. Pod koniec stycznia przestało bić.

Nie sposób opisać, jak bardzo nam go brakuje.

Dziękujemy za okazane wsparcie Aleksowi, dzięki Wam otrzymał wspaniałą emeryturę.